Dünya kuruldu kurulalı, insanlar ve toplumlar iletişim ve etkileşim halinde oldular. Güçlenenler, etraflarını zorla yahut merhametle etkisi altına aldı. Güçsüz olanlar da severek yahut istemeyerek bu etkiye tabi oldular.
Günümüzde küreselleşme denen olgu, son 5 asırdır hayli ilerlemiş durumda. Önceden fiziki imkansızlıklar sebebiyle en fazla üç kıtaya ulaşabilen cihangirlerin yerini, şimdi tüm dünyayı hızla etkisine alabilen video veriler, elektronik işlemler aldı.
Küresel anlamda teknik alışverişler hızlı olsa da, toplumsal etkileşim, insanın duygusal-düşünsel ve psiko-sosyal yapısı icabı biraz daha yavaş seyrediyor. Her halükârda toplumlar arası etkileşimin de önceki asırlarla kıyas edilemeyecek kadar hızlı seyrettiği aşikâr.
Dünyayı yöneten ve yönlendiren elitlerin, batı ülkelerinde bir takım sermaye sahipleri olduğu bilinen bir durum. Bu elitlerin, insanlığı sürüklemeye çalıştığı istikametin, insanlığın da içinde yaşadığımız, tabiatın da hayrına olmadığı açık. Maalesef alternatiflerin de bir takım yüzeysel ve kısa vadeli tepkisel hamlelerden ibaret kaldığını görüyoruz.
İslam bir din olarak, özellikle teorik boyutuyla, dönüştürücü bir yapıya sahip. Tarihe bakıldığında İslam’ın toplumları barış ve huzurla yönetme becerisi, diğer din ve modern ideolojilerin sunduğu tekliflerle; bu din ve medeniyetlerin, döktükleri kanlar ve tabiatta yaptıkları tahribatla kıyas edilemeyecek kadar net. Dolayısıyla en kötü müslüman bile, bir batılı ideolojiyle yoğrulmuş yöneticiden daha iyi bir iş çıkarabilir. Delil isteyen, tarihteki en büyük kan dökücülere baksın.
Sözün özü, dünyayı illa ki birileri yönetecek ya da yönlendirecek. Güçlü olan kişiler, iyi niyetliyse, umutvar olmalı. Kötü niyetliyse, vay şu dünyanın haline.
O halde, insaflı müslümana düşen, niyetini sıkı tutması ve dünyayı yönetme azmini kuşanmasıdır. Bu konuda kafir ve zalime karşı tevazu göstermek, işte insanlığın imhasına sürüklüyor bizleri. Yine de kibir ve zulümden Allah’a sığınmalı.
İstişareli, araştırarak, çalışarak ilerlemelidir müslüman. Elbette insandır, illa ki hataları olacaktır ama bilerek ve isteyerek yapmamalıdır.
Bir cürmü işlediğinde; özür dileyecek ve yol açtığı zararı tazmin edecek kadar mütevazi de olmalıdır.