Thank letter to the God
Dear god, I’m sorry for reaching you out this way, and I’m sorry because of the language in advanceI have never spoken to a god, indeed, I don’t know how to do soPlease excuse my inexperienceAll I wanted to say was a “thank you”I don’t know what I thank forI can assume that I thank […]
Apokalips
Kıyamete en ön sıradan biletimizi aldıkEllerimizde 989 dürbünKul gözlemcileri sayfalar arasında ebabil arıyorBir sokak safarisi izleniyorHayvanlar kaldırımlarda yatmışAracımız hareketsiz bir balkonKomşular ateş basmışYağmur kılıçlarını yağdırıyor hilalinKorolar sûra çıplak ses yaftalıyorMelekler trapezlerdeArabaların çanları çalıyorGökten bulut yağıyor sahneye ya rabSanırım gelecek biraz geç kalacakSanırım gelecek bizden nefret edecekSafarimizi kınayacak gayb sefirleriGüneşe dürbünle bakıyoruz ya rabEbabili kimse düzgün […]
REHAB#4 Itır Çiçeği
İlim almaya geldikBen ve onlarca alim olduğunu söyleyenİlim almaya geldik bir mürşittenHiç bir şey bilmeyenSancıları interdisipline etmeyi öğrendimVe hayatı telefon çınlamalarından dinlemeyiBir de faciaların arasında gülümsemeyi Bir kız çocuğu büyütmeyi Bir sene kiKarın yerden hiç kalkmadığıVe hava açıkİnsanlar çiftler halinde dolaşıyorİnce ışıklar kar tanelerini açıyorKar,Bassan ezilmeyecek gibi
REHAB#3 Anlamsızlığımı Yitirmedim
Sirk kapandı, dolap yerli yerinde ve meraklısı için söyleyeyim, şu iki anneli aile de dağıldı. Dağılacakları vardı zaten, öyle iş mi olur. Ah olan kızcağıza oldu bir bilseniz. Zaten vardı biraz haylazlık da, işler bu raddeye gelince hepten çığrından çıktı. İşte emanete hıyanetli günahlar işliyor şimdilerde. Neyse, günahları ayyuka çıkarmak da bize düşmez. Şu pencerenin […]
REHAB#2 Tedaviye Alınmış Bir Yazar
Bugün odak ve aktivite satın aldım.Hâlâ yolda giden kedilerin acılarını hissedip olmamış senaryoların kahrını düşünüyorum.Aynı tedaviye alınmış bir yazar gibiSanki yazara alındımSanki tedaviyimYazar bana alınmış mıdır?Yazar!Mümkünse benim rolümü azaltır mısın ?Bugün biraz keyifliyim de,Kedi sevindirmek istiyorum.
REHAB#1: “Bizim Kültürümüz ve Kahkahalar”
Koşuyorum. Ayaklarımı sırtıma vura vura ve gördüğüm, tanıdığım kimseyle benzeşmeme uğruna koşuyorum. Koşuyorum çünkü yürürsem kahkaha atarak gezen suratlarla daha az muhatap olma suretiyle onlardan etkilenmemem. Yanımdan ağaçları geçirerek ve kıymetli kisvemin kirlenme olasılığını hiçe sayar bir şekilde çamurlu şehir patikalarından geçerek. Burası öyle çok spesifik bir yer değil, herkesin en az bir kez bulunduğu […]
